“Voorheen heb ik er nooit zo bij stil gestaan dat anderen mensen de dingen die ik maak ook mooi kunnen vinden, ik maak het eigenlijk altijd voor mijzelf. Als me iets dwars zit of als ik juist heel goed in mijn vel zit maar het beter wil vertalen/ visualiseren, dat is wanneer ik ga tekenen. Vaak zonder te stoppen tot het af is. De dingen die ik maak staan daarom logischerwijs heel dicht bij mij, wat het soms ook lastiger maakt het juist aan anderen te laten zien. Dat is een beetje de creatieve onzekerheid die vaak in mij heerst. Juist door dat te doorbreken heb ik geleerd dat er mensen zijn die mijn werk ook kunnen appreciëren en dat voedt mij enorm!”